به نقل از «مهر»

چالشی لذت‌بخش برای حضور در «دیو و دلبر»/ تلاش برای اجرایی کم‌نقص

تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۴۲۸۶۲

سحر شاطری که این روزها به عنوان پرفورمر و نوازنده در نمایش موزیکال «دیو و دلبر» روی صحنه می‌رود درباره تجربه حضور در این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: من از سال ۹۹ وارد پروژه «دیو و دلبر» شدم که متاسفانه به دلیل روبرو شدن با پیک چهارم و پنجم کرونا تمرین‌های آن متوقف شد و اجرا عقب افتاد. دوباره از اواخر تابستان ۱۴۰۰ تمرین‌ها را آغاز کردیم و گروه برای اجرا در بهار و تابستان ۱۴۰۱ آماده شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: از سال ۸۵ کار موسیقی می‌کنم و از سال ۹۲ نیز بازیگری را تجربه کرده‌ام و پیش از این نمایش نیز تجربه حضور در یک کنسرت نمایش دیگر با عنوان «چهارمین شنبه» را هم داشتم که سال ۹۷ به کارگردانی مهرداد کوروش‌نیا به صحنه رفت از این رو تجربه نوازندگی و بازی همزمان در یک نمایش را داشتم اما تجربه حضور در نمایش موزیکالی به این وسعت را نداشتم و تنها نوازندگی در نمایش موزیکال را تجربه کرده بودم به همین دلیل حضور در نمایش «دیو و دلبر» تجربه متفاوت و جذابی را برایم رقم زد.

شاطری درباره اینکه خودش را بیشتر یک بازیگر و اجراگر می‌داند یا نوازنده، بیان کرد: من هر ۲ کار بازیگری و نوازندگی را به موازات هم انجام می‌دهم و در این نمایش نیز پررنگی هر ۲ فعالیت من به یک اندازه است. در نمایش «دیو و دلبر» همزمان به عنوان پرفورمر و نوازنده درامز، شیکرز و ملودیکا حضور داشتم.

این بازیگر و نوازنده با اشاره به سختی‌هایی که نواختن همزمان ساز و اجرا کردن روی صحنه تئاتر برای یک پرفورمر دارد، عنوان کرد: شاید در سال‌های گذشته نواختن سازی مانند درامز برای یک خانم دور از ذهن و عجیب به نظر می‌رسید اما الان بانوانی هستند که با خوانندگان مطرحی همکاری می‌کنند و روی صحنه سازهای مختلف را می‌نوازند. البته نوازندگی و بازی به صورت همزمان روی صحنه بسیار سخت است اما برای من در عین سختی چالش بسیار لذت بخشی بود.

وی در پایان صحبت‌هایش متذکر شد: من خودم از علاقه مندان نمایش‌های موزیکال هستم و چون در ژانرهای مختلف تئاتر کار کردم، می‌دانم که نمایش موزیکال جزو پرزحمت‌ترین گونه‌های تئاتر است و در ایران هم این ژانر مدام با نمونه‌های خارجی خود مقایسه می‌شود. البته نسبت به هر اثری نقد وجود دارد اما برای تولید نمایش موزیکال «دیو و دلبر» زحمت زیادی کشیده شده تا اجرایی کم نقص به صحنه برود از این رو از علاقه مندان دعوت می‌کنم در فرصت باقی مانده به تماشای این اثر نمایشی بنشینند.

اجراهای نمایش موزیکال «دیو و دلبر» به نویسندگی و کارگردانی ماهان حیدری و آهنگسازی بهزاد عبدی تا ۲۷ تیر هر روز ساعت ۱۸ در تالار وحدت ادامه دارد.

کد خبر 5532040 آروین موذن زاده

منبع: مهر

کلیدواژه: تالار وحدت دیو و دلبر تئاتر ایران کارگردان تئاتر تئاتر موزیکال تئاتر ایران فیلم کوتاه فیلم سینمایی هنرمندان تئاتر اداره کل هنرهای نمایشی حوزه هنری شبکه دو سیما محمد خزاعی عکاسی نقاشی جشنواره فیلم شهر کنسرت موسیقی موسیقی ایرانی شبکه مستند سیما نمایش موزیکال دیو و دلبر روی صحنه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۴۲۸۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تجربه حضور «رویاباف و قاضی» در کانادا/ ماجرای خانم قاضی چیست؟

حسام اسلامی که این روزها برای نمایش مستند تازه‌اش «رویاباف و قاضی» به تورنتوی کانادا رفته تا فیلمش را روی پرده و همراه با تماشاگران جشنواره «هات‌داکس» ببیند، درباره ایده اولیه این مستند به خبرنگار مهر گفت: برای من موضوع حفاری و جستجوی اجناس باارزش قدیمی جذاب بود. در مراحل تحقیق، متوجه شدم مازندران، به طور ویژه سوادکوه یکی از بالاترین آمار قضایی مربوط به حفاری های غیرمجاز را دارد. این پرونده‌ها، فقط به حفاری ختم نمی‌شود، گاهی جرایم دیگر مثل قتل هم در این مسیر رخ می‌دهد یا ریزش چاه یا محل حفاری، باعث مرگ جستجوگر و حفار شده است. درگیری‌های بین حفارها هم خودش ماجرایی است. این پرونده‌ها و این حفاری‌ها، ایده ساخت «رویاباف و قاضی» شد.

این کارگردان در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به نقش پررنگ طبیعت در فیلم گفت: لوکیشن آن منطقه با طبیعت بکر و چشم نواز، بخش دیگری از جذابیت این ماجرا برای من بود. حفاری، گاهی در شهر یا منطقه مسکونی رخ می‌دهد، گاهی در دل طبیعت. طبیعت در چنین حفاری‌هایی یک شخصیت است و هویت دارد. طبیعت با دادن نشانه‌های اغلب مبهم، حفارها را گمراه، ترغیب یا سردرگم می‌کند. افرادی که در طبیعت دنبال گنج می‌گردند، هر سنگ، شی یا درختی برایشان معنا دارد و فکر می‌کنند، اینها نشانه هستند و باید بهشان توجه کرد.

اسلامی در پاسخ به این سوال که «رویاباف و قاضی» درباره مردم و رویاهایشان است، گفت: ما درباره یک موقعیت انسانی صحبت می‌کنیم که ریشه‌ای دیرینه و تاریخی دارد. ما تمدنی باستانی داریم، این رویا و تمایل، برای دستیابی به گنج و میراث و ثروت گذشتگان در بسیاری از ما وجود داشته است. در ادبیات کلاسیک ما، داستان‌های بسیاری با این مضمون وجود دارد. وقتی درباره امروز حرف می زنیم، این تمایل و رویا، تشدید می‌شود. هر چه شرایط اقتصادی سخت‌تر می‌شود، گرایش به این رویا بیشتر می‌شود. مردم فکر می‌کنند، روی زمین نمی‌شود به این خواسته رسید اما زیر زمین می‌شود، آن را دنبال کرد.

کارگردان مستند «پروژه ازدواج» درباره شخصیت خانم قاضی در مستند «رویاباف و قاضی» گفت: من نمی‌دانستم در سیستم قضایی، قاضی خانم داریم. مجوزهای لازم برای فیلمبرداری در منطقه را گرفتیم، روز اول، متوجه شدم قاضی پرونده های میراث فرهنگی یک خانم است. ایشان بسیار مسلط بود، برای اولین بار در طی سال‌های کارم، با چنین شخصیتی مواجه شدم که این قدر مقابل دوربین راحت بود و خیلی سریع، با حضور ما در دفترش، کنار آمد. در یک فضای مردانه و سختگیر قضایی، همه با احترام به خانم قاضی نگاه می‌کردند و ایشان محل رجوع و بسیار دقیق و حرفه‌ای بود. این نکته برایم جذاب بود.

اسلامی با توجه به نمایش مستند «رویاباف و قاضی» در جشنواره‌های «هات‌داکس»، «ایدفا» و «تروفالس» و واکنش تماشاگران به حضور شخصیت قاضی خانم گفت: برای مخاطبان جالب بود که در ایران قاضی خانم فعالیت می‌کند، آنها تحت تاثیر فیلم و این شخصیت بودند. هم مخاطبان ایرانی خارج از کشور و هم تماشاگران خارجی، درباره این شخصیت سوال می‌پرسیدند و یکی از نکات جذاب فیلم، برایشان حضور، اقتدار و تسلط او بر کارش بود. به نظرم، فهم جامعه ایرانی و مسایل اجتماعی آن ساده نیست و با یک جمله و کلمه نمی‌شود درباره رخدادها، شخصیت‌ها و موقعیت‌ها صحبت کرد.

کارگردان «متهمین دایره بیستم» در پایان درباره لحن و فضای فیلم تازه‌اش «رویاباف و قاضی» گفت: یکی از جذابیت‌های فیلم برای تماشاگران در جشنواره‌هایی که «رویاباف و قاضی» در آن روی پرده رفت، لحن طنزآمیز و فضای آن بود. موضوع اجتماعی و حال و هوای شخصیت‌ها جدی و گاه تلخ است، اما فیلم از نظر مخاطبان سرخوش و طنازانه است. لحن طنز فیلم را می‌گرفتند، آن را دوست داشتند و در تمام نمایش‌ها، واکنش نشان می‌دادند. امیدوارم در ایران هم، مخاطب با فیلم ارتباط برقرار کند. «رویاباف و قاضی» پر از حس‌های متفاوت و رنگارنگ است، نه لزوما شکست و تلخی.

مستند «رویاباف و قاضی» فیلم تازه حسام اسلامی، روایتی است از تلاش مردم منطقه سوادکوه برای یافتن گنج. «رویاباف و قاضی» دوشنبه ۱۰ و پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ماه در جشنواره «هات داکس» کانادا روی پرده رفت و از آن استقبال شد.

«رویاباف و قاضی» آبان ۱۴۰۲ در جشنواره «ایدفا» به عنوان تنها فیلم ایرانی تولید شده در ایران، نمایش داده شد، این مستند پس از آن در جشنواره «تروفالس» میسوری آمریکا روی پرده رفت و اکران در «هات داکس» سومین حضور بین‌المللی این مستند است.

این مستند، به زودی در جشنواره ژان روش پاریس و میلینیوم ورشو، نمایش داده خواهد شد.

عوامل مستند «رویاباف و قاضی» عبارتند از کارگردان: حسام اسلامی، فیلمبردار: حامد حسینی سنگری، تدوین: افسانه سالاری، صداگذار: مهرشاد ملکوتی، موسیقی: یونس اسکندری، تهیه‌کننده: حسام اسلامی.

حسام اسلامی، پیشتر مستندهای «محاکمه مصدق»، «پروژه ازدواج»، «متهمین دایره بیستم» و ... را کارگردانی کرده است.

کد خبر 6094478 آروین موذن زاده